شکر یکی از مواد غذایی پرکالری ، خوراکی و جامد که عموماً از نیشکر و چقندر قند بدست می آید و بطور معمول در اکثر خوراکی های شیرین از شکر استفاده می‌شود. شکر شامل فروکتوز، گلوکز، گالاکتوز است که در بسیاری از میوه ها، گیاهان و لبنیات و … وجود دارد. نزدیک به سه چهارم شکر تولید شده در جهان را از نیشکر و الباقی از چغندر قند بدست می‌آید.
تاریخچه شکر
نیشکر : شکر تا قرن اواخر قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹ فقط از نیشکر بدست می آمد.
نیشکرگیاه بومی جنوب شرق آسیا و جنوب آمریکا است. شواهد حاکی از آن است که شکر در زمان قدیم قریب به ۲۵۰۰ سال پیش تنها درهندوستان با قیمتی گران و عرضه کم بوده و از همین رو برای شیرین کردن از عسل در اکثر نقاط جهان استفاده می شده است . در ۵۱۰ سال قبل از میلاد مسیح امپراتور هخامنشیان داریوش کبیر با هدف کشورگشایی به سمت هندوستان رفت و با فتح کردن آن سرزمین با گیاهی آشنا شد که امروزه به آن نیشکر می گویند. آن امپراتور کبیر دریافت که آن‌ها از نیشکر موادی بدست می آورند غیر از عسل با شیرینی متفاوت ، تا آن زمان در اکثر کشورها از عسل برای شیرین کردن استفاده می‌شد بهر صورت رفته رفته به افرادی که دریافتند گیاه نیشکر دارای خاصیت شیرین کنندگی است افزوده شد.
مایع غلیظ حاصل از عصاره گیری نیشکر یک شربت محلی وغیرمهم بود تا اینکه تاجران مسلمان با آوردن نیشکر از هندوستان به نقاط گرمسیری از جمله مصر بعدها توانستند از شیره آن شکر را بدست آورند و کم کم توانستند آن را خالص سازی کنند تا به محصول کریستال شکر دست یافتند.
بدینگونه بود که کریستال شکر در تهیه دارو ها ،غذاها، دسرها و شیرینی ها در کشورهای اسلامی و سپس چین به کار رفت. با این حال شکر تا قرن ۱۸ میلادی همچنان در اروپا جزو کالاهای لوکس و تجملی به حساب می‌آمد.
نخستین کارخانه های صنعتی شکر در قرن های ۹ و ۱۰ میلادی در کشورهای اسلامی خاورمیانه به وجود آمدند که در ابتدا توسط نیروی توربین های آبی و بعدها توسط توربین های بادی کار می‌کردند. این کارخانه ها به‌همراه محصول شکر، به‌تدریج از طریق اندلس به کشورهای اروپایی معرفی شدند.
شکر چغندری: در اواخر قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹، کشف شد که می‌توان از چغندر قند نیز شکر تولید کرد. این کشف در اروپا انجام شد و به‌ویژه در زمان ناپلئون بناپارت مورد استفاده قرار گرفت، زمانی که انگلیس صادرات نیشکر به اروپا را محدود کرد.
